دو سخن را نقل میکنیم: خلاصه سخن علیّ بن احمد بن بشّار که در کتابش آمده چنین است: ابطالکنندگان از اثبات شخص امام بینیازند، امّا ایشان (یعنی اصحاب ما امامیّه) نیازمند اثبات وجود امامی هستند که مدّعی وجوب طاعت اویند و یک جهت بطلان ویژهای هم دارند که از سایر فرقههای باطله ممتاز میشوند، زیرا زیادتی در باطل منحطّ میسازد و زیادی در خیر سربلندی میآورد، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ. سپس میگوید: گرچه بر ما واجب نیست که آن زیادتی را باز گوئیم، امّا سخنی را میگویم که اگر انصاف داشته باشی به آن زیادتی پی ببری و آن اینکه ایشان اگر بتوانند وجود امام غائب را به ما بنمایند، عقیده خود را به غیبت ابطال