هر قضیه لفظیه برابر است با یک قضیه ذهنیه و معقوله؛ یعنی همان طوری که ما به لفظ «زید ایستاده است»، «قضیه» اطلاق میکنیم، به معنی این جمله نیز که در ذهن ما وجود دارد «قضیه» میگوییم. الفاظ این جمله را «قضیه لفظیه» و معانی آنها را «قضیه معقوله» میخوانند.

تا اینجا بحث ما همه مربوط بود به تعریف «قضیه». اکنون میپردازیم به تقسیم قضایا.