خانههای خودتان بمانید و مانند زمان جاهلیت تظاهر به زینت نکنید. همهاش امر است و دستور و تهدید، و ضمناً خوف و رجاء که اگر کار خوب بکنید چنین میشود و اگر کار بد بکنید چنان میشود.

این آیه [یعنی آیه تطهیر] بالاتر از مدح است، میخواهد مسأله تنزیه آنها از گناه و معصیت را بگوید. مفاد این آیه غیر از مفاد آیات ماقبل و مابعد آن است. در اینجا مخاطب اهلالبیت است و در آنجا نساءالنبی. در اینجا ضمیر، مذکر است و در آنجا مؤنث. ولی همین آیهای که مفاد آن اینهمه با ماقبل و مابعدش مختلف است، در وسط آن آیات گنجانده شده، مثل کسی که در بین صحبتش مطلب دیگری را میگوید و بعد رشته سخنش را ادامه میدهد. این است که در روایات ما ائمه علیهمالسلام خیلی تأکید دارند که آیات قرآن ممکن است ابتدایش در یک مطلب باشد، وسطش در مطلب دیگر و آخرش در یک مطلب سوم. اینکه در مسأله تفسیر قرآن اینقدر اهمیت قائل شدهاند برای همین است.

نه تنها روایات و ائمه ما گفتهاند که إِنَّما یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ ...

با ماقبل و مابعدش فرق دارد و مخاطب و مضمونش غیر از آنهاست و مربوط به همانهایی است که آن داستان در ارتباط با آنهاست، بلکه اهل تسنن نیز همه، این مطلب را روایت کردهاند.

نمونه دیگر : آیه « الْیوْمَ اکمَلْتُ ...»

در آیه الْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دِینَکمْ هم میبینیم عین همین مطلب هست و بلکه در مورد این آیه عجیبتر است. قبل از این آیه همهاش صحبت از یک مسائل خیلی فرعی و عادی است: أُحِلَّتْ لَکمْ بَهِیمَةُ الْأَنْعامِ [1] گوشت چارپایان بر شما حرام است و تذکیه چنین بکنید و اگر مردار باشد حرام است و آنهایی را که خفه میکنید (مُنْخَنِقَه) حرام است و آنهایی که با شاخ زدن به یکدیگر کشته میشوند گوشتشان حرام است و ... یکدفعه میگوید: الْیوْمَ یئِسَ الَّذِینَ کفَرُوا مِنْ دِینِکمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دِینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکمُ الْإِسْلامَ دِیناً. بعد دوباره میرود دنبال همان مسائلی که قبلًا میگفت. اساساً این جملهها به ماقبل و مابعدش نمیخورد یعنی نشان میدهد که این، مطلبی است که در وسط و شکم مطلب دیگری گنجانده شده و از آن رد شدهاند. آیهای هم که امروز میخواهیم بگوییم عین همین سرنوشت را دارد، یعنی آیهای است در وسط آیات دیگر که اگر آن را برداریم، رابطه آنها هیچ با همدیگر قطع نمیشود کما اینکه اگر الْیوْمَ أَکمَلْتُ ... را از وسط آن آیات برداریم، رابطه ماقبل و مابعدش هیچ قطع نمیشود. آیهای است در