خدا دارد، آن کوچک و بزرگ ندارد، او مشرک است. اگر شما بگویید که عیسی در فوت کردنش قدرت مستقل از قدرت خدا و اراده مستقل از اراده خدا دارد، همان را بدون اذن اللَّه میتواند انجام دهد، شما مشرک هستید. ولی اگر معتقد باشید که عیسی با اراده خودش مردهای را زنده میکند، در کالبد گِلی جان میبخشد ولی این خداست که چنین قدرتی به بنده خودش تفویض کرده است [1] این عین توحید است، عین قدرت خداوند است، عین اراده خداوند است.

آیاتی که گروه دوم به آن استناد کرده اند

کسانی که این نظریه دوم را معتقد هستند، به آیات قرآن استناد میکنند و میگویند قرآن خودش این معجزات را به شخص پیغمبر نسبت میدهد ولی همواره تکیهاش این است: «بِاذْنِ اللَّه» پیغمبر میکند به اذن اللَّه، نه «خدا میکند نه پیغمبر» و اصلا کلمه «باذن اللَّه» که تو میکنی ولی به اذن من میکنی، صراحت دارد که تو میکنی ولی من خواستهام که تو بکنی و با عمل تو این قضیه انجام بشود، که بعضی آیاتش را میخوانم.

مثلا در سوره مؤمن میفرماید: وَ ما کانَ لِرَسُولٍ أَنْ یأْتِی بِآیةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ [2]. اینجا وقتی میخواهد نفی استقلال از پیغمبران بکند که خیال نکنید که آنها از پیش خود هر کاری را بخواهند میکنند، هر چه میکنند به اذن پروردگار است، به این تعبیر میگوید: و نرسد پیامبری را و نیست این قدرت (یا این حق) برای هیچ پیغمبری که آیتی (معجزهای به تعبیر ما) از آیات را بیاورد مگر به اذن پروردگار (او بیاورد ولی به اذن پروردگار).

در آیه دیگری که حتی راجع به سحر و این جور مسائل است (قضیه هاروت و ماروت) میفرماید:«فَیتَعَلَّمُونَ مِنْهُما ما یفَرِّقُونَ بِهِ بَینَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ» مردم میآموختند چیزی را که به این وسیله حتی میان زن و شوهر تفرقه میانداختند. بعد برای اینکه مردم بدانند که حتی این کارها هم بدون اذن و رضایت پروردگار صورت نمیگیرد میفرماید:«وَ ما هُمْ بِضارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ» [3] اینها هم اگر رضای الهی و اذن الهی نمیبود نمیتوانستند ضرر به کسی برسانند.

درباره حضرت عیسی بن مریم در سوره آلعمران این جور میفرماید: وَ رَسُولًا إِلی بَنِی إِسْرائِیلَ أَنِّی قَدْ جِئْتُکمْ بِآیةٍ مِنْ رَبِّکمْ پیغامبری به سوی بنی اسرائیل (یعنی عیسی) به مردم گفت من برای شما از ناحیه پروردگار معجزهای آوردهام، به این ترتیب:«أَنِّی أَخْلُقُ لَکمْ مِنَ الطِّینِ کهَیئَةِ الطَّیرِ