responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : مجموعه آثار ط-صدرا نویسنده : مطهری، مرتضی    جلد : 4  صفحه : 340

این اتصال با ریشه وجود به هیچ وجه مخصوص آدمی نیست [1]. شکل استعمال کلمه «وحی» در قرآن نشان میدهد که این کتاب آن را خاصیتی از زندگی میداند [2]؛ و البته این هست که خصوصیت و شکل آن بر حسب مراحل مختلف تکامل زندگی متفاوت است [3]. گیاهی که به آزادی در مکان رشد میکند، جانوری که برای سازگار شدن با محیط تازه زندگی دارای عضو تازهای میشود و انسانی که از اعماق درونی زندگی، روشنی تازهای دریافت میکند همه نماینده حالات مختلف وحی هستند که بنا بر ضرورتهای ظرف پذیرای وحی یا بنا بر ضرورتهای نوعی که این ظرف به آن تعلق دارد اشکال گوناگون دارد.

این حرف به نظر من حرف بسیار متین و حرف صحیح و درستی است و موارد استعمال کلمه «وحی» در قرآن همین مطلب را تأیید میکند ولی بحث ما در مطلق وحی نیست، اینجا هم که میگویند شکل وحی در هر موجودی متناسب با خود آن موجود است، بحث ما در وحی نبوت است که شکلش چه شکلی است. عمده، آن را ما باید بدانیم. این هم باز مسألهای است که ما از زبان اولیاء وحی باید بشنویم چون نه میتوانیم روی آن تجربه کنیم و نه میتوانیم استدلال کنیم. ما باید ببینیم آنها چه گفتهاند، بعد، از نظر علمی ببینیم چگونه میتوانیم توجیه کنیم.

وحی انبیاء

در وحی انبیاء یک مطلب که مسلّم است این است که این وحی معلم داشته یعنی بدون معلم نیست ولی معلم غیر بشری و غیر طبیعی: عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوی (وَ النَّجْمِ إِذا هَوی. ما ضَلَّ صاحِبُکمْ وَ ما غَوی.


[1]

. وحی به قول او یعنی «اتصال با ریشه وجود» و این هم مخصوص آدمی نیست.

[2]. چون میبینیم که وحی را تنها در مورد انسان نمیگوید، در مورد زنبور عسل میگوید، در مورد مورچهمیگوید، در مورد درخت میگوید و در مورد همه اشیاء، که من در حاشیه نوشتهام: «بلکه خاصیتی از وجود و اختصاص به جاندارها ندارد» برای اینکه میگوید: وَ أَوْحی فِی کلِّ سَماءٍ أَمْرَها (فصّلت/ 12) در هر چیز، کاری که باید انجام بدهد ما به او وحی کردهایم. راجع به زمین و آسمان در آن آیهای که میفرماید: ثُمَّ اسْتَوی إِلَی السَّماءِ وَ هِی دُخانٌ فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِیا طَوْعاً أَوْ کرْهاً (فصّلت/ 11) با کلمه «قال» بیان میکند. راجع به زمین در قیامت هم میفرماید: یوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها. بِأَنَّ رَبَّک أَوْحی لَها (زلزال/ 4 و 5) وحی نسبت به زمین هم این است؛ نسبت به جاندارها هم که در قرآن زیاد است.

[3]. شکلش فرق میکند (چون حقیقت اینها هدایت است، همان رهبری و به اصطلاح کشیدن از جلو): وحی بهزمین یک شکل مخصوص است، وحی به نباتات که در یک درجه عالیتری هستند به شکل دیگری است متناسب با ساختمان و هستی و درجه هستیشان، وحی در حیوانات و حشرات به شکل دیگری است، و وحی در انسان و مقام نبوت به شکل دیگری.

نام کتاب : مجموعه آثار ط-صدرا نویسنده : مطهری، مرتضی    جلد : 4  صفحه : 340
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست