تأثیر نظریه مالتوس بر داروین

نوشتهاند در همین اثنا بود که نظریات معروف مالتوس (دانشمند اقتصادی معروف که گویا کشیش هم بوده است) راجع به افزایش جمعیت، نظر داروین را جلب کرد. نظریه او این بود که نیروی توالد و تناسل به طور کلی در انسان زیاد است به طوری که با یک تصاعد هندسی بالا میرود، و با این تصاعدی که جمعیت بالا میرود مواد غذایی زمین هرگز وافی به جمعیت نیست. بعد او گفت همیشه این توازن و تعادل را میان افراد بشر و مواد غذایی موجود، قحطیها، جنگها، مرضهای مسری و ... ایجاد میکنند و اگر اینها نباشند اصلا بشر از گرسنگی میمیرد. بعد هم پیشنهاد کرد که از تکثیر اولاد جلوگیری شود برای اینکه مواد زمین کافی باشد.

از اینجا برقی در مغز داروین پیدا شد که این امر اختصاص به انسان ندارد، چون مربوط به این است که قوه تکثیر اولاد در انسان زیاد است در حالی که این قوه در همه حیوانات زیاد است؛ و مواد غذایی و احتیاجاتی که در طبیعت هست، به این اندازهای که قدرت تولید در طبیعت هست وافی نیست، مسکن و سایر احتیاجات هم کافی نیست. حتی او موضوع انتخاب جنسی را هم پیش کشید که البته میگویند در مقابل عامل غذا عامل ضعیفی است. از اینجا متوجه عامل «تنازع بقا» در طبیعت شد و گفت از باب اینکه بر روی زمین مواد غذایی وافی برای حیوانات وجود ندارد، خواه ناخواه مجبورند که همیشه در یک کشمکش و تنازع دائم [1] زندگی کنند و در این تنازع، خواه ناخواه آن که قویتر و نیرومندتر است غالب میشود و باقی میماند و آن که ضعیفتر است، یا کشته میشود یا غذا به او نمیرسد و میمیرد.

اصل دیگر داروین

ضمنا داروین متوجه اصل دیگری شد و آن اصل این است که بچههای حیوانات «یک قالب» و «یکریخت» از یک پدر و مادر متولد نمیشوند و مثل جنسهایی که از کارخانهها صادر میشود نیستند؛ مثلا اگر کارخانه بلورسازی استکان میسازد تمام استکانها صد در صد یک جور است، ولی حیوانات این طور نیستند، از باب اینکه علل و شرایط زیادی در تکوّن فرزندان آنها دخالت دارد. حیوانهایی که از یک پدر و مادر به وجود میآیند از همان نوع پدر و مادر هستند، اما خصائص فردی خیلی فرق میکند؛ رنگها و شکلها و اندامها صد در صد یک جور نیست، درشتی و کوچکی و هوش و ذکاوت صد در صد یک جور نیست، پس قهرا قابلیت بقای آنها هم صد در صد یک جور نیست، بعضی قویتر و نیرومندترند، بعضی نه؛ چون علل زیادی دخالت دارد که هنوز علم