گفته است.

فروید گفت: دین نه ناشی از ترس است، نه از جهل است، نه عکس العمل در مقابل بینظمیهاست و نه عاملی است در راه کسب امتیازات طبقاتی. او همان طوری که همه حوادث اجتماع را با غریزه جنسی تحلیل و توجیه میکرد، خواست دین را هم از این راه توجیه کند و نتیجتاً گفت: بشر در اجتماع از نظر جنسی محرومیتهایی پیدا میکند که موجب میشود غریزه عقب رانده شده و به شعور ناخودآگاه برود. وقتی که آنجا رفت قیود اجتماعی جلویش را میگیرد که بیرون نیاید، امّا در آن صورت این محرومیتها از راهها و به شکلهای دیگری بروز میکند که یکی از آنها دین است. دین ریشهاش تمایل جنسی است و نه چیز دیگر. او همچنین میگفت که ریشه اخلاق هم تمایلات جنسی است، علم هم ریشهاش جنسی است.

اگر از او میپرسیدیم آیا به عقیده شما دین چه موقعی از میان مردم خواهد رفت؟

میگفت: آزادی جنسی مطلق بدهید به طوری که هیچ محرومیت جنسی وجود نداشته باشد، در آن صورت دین هم وجود نخواهد داشت. امّا طولی نکشید که فروید خودش هم از حرف خودش پشیمان شد. شاگردهایش نیز از او نپذیرفتند. در همین جاست که نظریه فطری بودن دین و اینکه دین جزو نهاد بشر است پیدا میشود.

نظریه فطری بودن دین

در مورد فطری بودن دین، دانشمندان زیادی نظر دادهاند. یکی از آنها روان شناس بسیار معروف جهانی و شاگرد فروید، یونگ است. او میگفت اینکه آقای فروید میگوید دین از نهاد ناخودآگاه بشر تراوش میکند درست است، ولی اینکه او خیال میکند عناصر روان ناخودآگاه بشر منحصر به تمایلات جنسیای که به شعور باطن گریختهاند میباشد بیاساس است. انسان یک روان ناخودآگاه فطری و طبیعی دارد. روان ناخودآگاه بشر بر خلاف ادّعای فروید صرفاً انباری که از شعور ظاهر در آن چیزهایی ریخته شده و پر شده باشد نیست. به عبارت دیگر شعور باطن هرگز به صورت یک ظرف خالی که فقط از شعور ظاهر چیزی بگریزد و آنجا رفته و آن را پر کند نیست. او میگفت: فروید به قضیه «روان ناخودآگاه» خوب پی برده بود، امّا بعداً به اشتباه خیال کرد که روان ناخودآگاه فقط از عناصر مطرود از شعور ظاهر