جریان حدیبیه

در تاریخ زندگی رسول اکرم جریانهایی پیش آمده که روشن میکند آن حضرت حتّی در دوره مدینه نه میخوانده و نه مینوشته است. در میان همه آنها حادثه حدیبیه به علّت حسّاسیت خاصّ تاریخی از همه معروفتر است و با آنکه نقلهای تاریخی و حدیثی اختلافاتی با یکدیگر دارند، باز هم تا حدود زیادی به روشن شدن مطلب کمک میکند.

در ماه ذی القعده سال ششم هجری، رسول خدا (ص) به قصد انجام عمره و حجّ، مدینه را به سوی مکه ترک کرد؛ دستور داد شترهای قربانی را با علائم قربانی همراهشان سوق دهند؛ امّا همینکه به حدیبیه- تقریباً در دو فرسخی مکه- رسیدند قریش جبهه گرفتند و مانع ورود مسلمین شدند. با اینکه ماه حرام بود و طبق قانون جاهلیت نیز قریش حق نداشتند مانع شوند و رسول اکرم توضیح داد جز زیارت کعبه قصدی ندارم و پس از انجام اعمال بر میگردم، قریش موافقت نکردند. مسلمانان اصرار داشتند که به عنف وارد مکه شوند ولی رسول اکرم حاضر نشد و نخواست احترام کعبه بریزد. موافقت شد پیمان صلحی میان قریش و مسلمانان منعقد گردد.

صورت پیمان صلح را پیغمبر اکرم املا میکرد و علی (علیه السّلام) مینوشت.

پیغمبر اکرم فرمود بنویس: «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم».