او را باید به مردم برسانم؛ و هرکس خدا را عصیان کند یعنی به این پیامها بیاعتنا باشد و بر ضدش رفتار کند و یا رسولش را عصیان کند (عنوان «رسول» این مفهوم را میرساند که چون رسولِ خداست معصیت او معصیت خداست) برای اوست آتش جهنم که در آنجا برای همیشه جاوید است.

پس در این سه چهار آیه مقام عبودیت پیغمبر اکرم و به طریق اولی عبودیت دیگران بیان شده است. پیغمبر از آن جهت پیغمبر است که بیش از هر کس به حقیقت خودش آگاه است. حقیقت خودش چیست؟ عبودیت محض. ولی خدا و امام از آن جهت امام است که به حقیقت خودش که عبودیت محض است آگاه است.

سخن امیرالمؤمنین

از کلمات امیرالمؤمنین است که در مفاتیح و غیر آن نوشتهاند و گاهی به صورت تابلو مینویسند و تابلو خوبی است: کفی بی فَخْراً انْ تَکونَ لی رَبّاً وَ کفی بی عِزّاً انْ اکونَ لَک عَبْداً. افتخاری از این برای من بالاتر نیست که تو پروردگار من هستی و عزتی برای من از بندگی من که بتوانم بنده تو باشم بالاتر نیست؛ عزتی و شرافتی و بزرگیی برای من از این بالاتر نیست و همین یک برای من کافی است که بنده تو باشم.

پس ای مردم! بدانید من خودم که پیغمبر هستم اولین موحد و اولین موحدِ در عبادت هستم، غیر او و ذات او هیچ موجودی را پرستش نمیکنم. من عبودیت محض [هستم.] هیچ موجودی از جمله هوای نفس خودم (آن که بدتر از همه چیز است) و نفس خودم و خودم را [پرستش نمیکنم.] من به عنوان یک عبد و بنده موجودی هستم که لا امْلِک لَکمْ ضَرّاً وَ لا رَشَداً اختیار سود و زیان شما را در دست ندارم. در یک آیه دیگر هست: بگو اختیار سود و زیان خودم را هم در دست ندارم؛ یعنی همه چیز در دست اوست. پس اگر من بخواهم خود را در مقابل او قرار بدهم هیچ پناهگاه و جواری نیست و هیچ موجودی نیست که به من جوار و پناه بدهد و هیچ جا برای من پناهگاه نیست.

بعد از این آیه که هرکس خدا را عصیان کند و رسول او را، به خاطر مخالفتِ با آنچه که رسول آورده است، برای اوست آتش جهنم برای همیشه؛ میفرماید: حَتّی اذا رَاوْا ما یوعَدونَ فَسَیعْلَمونَ مَنْ اضْعَفُ ناصِراً وَ اقَلُّ عَدَداً. اینجا جملهای مقدّر است که بله، عدهای نبوت و رسالت را انکار میکنند و آنچه را که من (پیامبر) فعلًا میگویم