�

تفسیر سوره معارج (5)

اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم

فَمالِ الَّذینَ کفَروا قِبَلَک مُهْطِعینَ. عَنِ الْیمینِ وَ عَنِ الشِّمالِ عِزینَ. ایطْمَعُ کلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ انْ یدْخَلَ جَنَّةَ نَعیمٍ. کلّا انّا خَلَقْناهُمْ مِمّا یعْلَمونَ. فَلا اقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ انّا لَقادِرونَ. عَلی انْ نُبَدِّلَ خَیراً مِنْهُمْ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبوقینَ [1].

آیات متعددی بود- از آیه 22 تا آیه 35- که با جمله الَّا الْمُصَلّینَ. الَّذینَ هُمْ عَلی صَلاتِهِمْ دائِمونَ شروع میشد و به جمله اولئِک فی جَنّاتٍ مُکرَمونَ ختم میشد. در این آیات با توجه به آیهای که پایان این آیات است روشن میشود که چگونه اشخاصی در عالم آخرت در بهشتهای الهی جای میگیرند و مکرَمند، مورد اکرام و احترامند، یعنی مورد عنایت و لطف الهی هستند، آنها که از نظر نماز چنانند، از نظر مال و ثروت و انفاقات چنان، از نظر امانتداری چنان، از نظر عفت و پاکدامنی چنان، از نظر ادای شهادت و وفای به شهادت چنان، این چیزهایی که ذکر شد. چنان مردمی در