�

تفسیر سوره معارج (2)

اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم

فَاصْبِرْ صَبْراً جَمیلًا. انَّهُمْ یرَوْنَهُ بَعیداً. وَ نَریهُ قَریباً. یوْمَ تَکونُ السَّماءُ کالْمُهْلِ. وَ تَکونُ الْجِبالُ کالْعِهْنِ. وَ لا یسْئَلُ حَمیمٌ حَمیماً. یبَصَّرونَهُمْ یوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یفْتَدی مِنْ عَذابِ یوْمَئِذٍ بِبَنیهِ. وَ صاحِبَتِهِ وَ اخیهِ. وَ فَصیلَتِهِ الَّتی تُؤْویهِ. وَ مَنْ فِی الْارْضِ جَمیعاً ثُمَّ ینْجیهِ [1].

دو سه آیه کوتاه قبل- که در جلسه پیش درباره آنها بحث شد- اشاره بود به یک جریانی که قرآن مجید کمال عناد یک انسان را بیان کرد و آن این بود که درخواستکنندهای استعجالِ در عذاب را درخواست کرد: سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ. در آن جلسه من به عنوان تنظیر آیهای را ذکر کردم، بعد دیدم در بعضی تفاسیر حتی نوشتهاند که این موضوع با آن آیه ارتباط دارد و این اشاره به همان قضیه است. در آن آیه کریمه فرمود: وَ اذْ قالُوا اللَّهُمَّ انْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِک فَامْطِرْ عَلَینا حِجارَةً