�

تفسیر سوره قلم (5)

اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم

أَمْ تَسْئَلُهُمْ اجْراً فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلونَ. أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیبُ فَهُمْ یکتُبونَ. فَاصْبِرْ لِحُکمِ رَبِّک وَ لا تَکنْ کصاحِبِ الْحوتِ اذْ نادی وَ هُوَ مَکظومٌ. لَوْ لا أَنْ تَدارَکهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَراءِ وَ هُوَ مَذْمومٌ. فَاجْتَبیهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصّالِحینَ. وَ إنْ یکادُ الَّذینَ کفَروا لَیزْلِقونَک بِأَبْصارِهِمْ لَمّا سَمِعُوا الذِّکرَ وَ یقولونَ إنَّهُ لَمَجْنونٌ. وَ ما هُوَ الّا ذِکرٌ لِلْعالَمینَ [1].

دنباله آیاتی است که تقریباً از ده آیه پیش- ولی آیات کوتاه کوتاه- شروع شده است، درباره مردمی که این دعوت الهی را تکذیب میکنند و بعد قرآن ریشه این روحیه تکذیب آنها را بیان فرمود و آن این بود:«أَنْ کانَ ذا مالٍ وَ بَنینَ» که خلاصهاش اینکه متنعمبودن به نعمتهای الهی کار آنها را به اینجا کشانده است. بعد داستانی را نقل فرمود: انّا بَلَوْنا هُمْ کما بَلَوْنا اصْحابَ الْجَنَّةِ ... که آنها پسرانی بودند که پدر صالح شاکری داشتند؛ اگر خداوند به آن پدر نعمتها داده بود او شاکر و سپاسگزار این نعمت