آنها رابطه دوستی برقرار کنید آنها زهر خودشان را حتماً خواهند ریخت؛ آنها دشمن مسلکی شما هستند. آنچه که ما میگوییم در واقع هشداری است به شما که از کینهتوزی و کینهورزی آنها غافل نمانید.

در این جهت، آیات قرآن بسیار حساسیت دارد و هشدار میدهد که شما گاهی غافل میشوید و به اینها حسن ظن پیدا میکنید و یک وقت میبینید آنها کار شما را ساختهاند. در آیهای در سوره نساء میفرماید: «وَدَّ الَّذینَ کفَروا لَوْ تَغْفُلونَ عَنْ اسْلِحَتِکمْ وَامْتِعَتِکمْ فَیمیلونَ عَلَیکمْ مَیلَةً واحِدَةً» [1] شما اشتباه میکنید؛ اگر امروز آنها روی خوش به شما نشان میدهند از قدرت شما میترسند؛ اگر بتوانند شما را غافلگیر کنند- به تعبیر ما- یک لقمهتان میکنند؛ اینقدر از آنها غافل نباشید!

در آن مقاله «ولاءها و ولایتها» [2] من مفصل در این زمینه بحث کردهام که ما انواع ولاءها داریم: ولاء اثباتی و ولاء منفی، .... از نظر اسلام جامعه اسلامی حکم پیکر واحد را دارد؛ تفاوتی که میان مسلمان و غیر مسلمان هست این است که با مسلمانان باید آنطور رفتار کند که با اعضای پیکر خودش رفتار میکند و با غیر مسلمان باید آن طور رفتار کند که خوبی و احسان هم که میکند باید توجه داشته باشد که او فردی است خارج و بیرون از این پیکره. حال مقداری از این آیات را ترجمه کنیم بعد به تفصیل بیشتر به این مطلب میپردازیم.

منکران خدا یا پیام خدا، دشمنان خدا «

یا ایهَا الَّذینَ امَنوا لاتَتَّخِذوا عَدُوّی وَ عَدُوَّکمْ اوْلِیاءَ» ای اهل ایمان، دشمنان مرا [و دشمنان خودتان را دوستان نگیرید.] دشمنان خدا کسانی هستند که منکر خدا و پیام خدا هستند. هر کس که بر ضد ایمان به خدا یا بر ضد پیام خدا- که همان وحی و رسالت است- قیام کرد او دشمن خداست. دشمنی معنی دیگری ندارد. عدهای از روشنفکرهای اخیر مثل فروغی به سعدی ایراد میگیرند که چرا گفته است: