�

تفسیر سوره واقعه (2)

اعوذ باللَّه من الشّیطان الرجیم

وَ فاکهَةٍ کثیرَةٍ. لا مَقْطوعَةٍ وَ لا مَمْنوعَةٍ. وَ فُرُشٍ مَرْفوعَةٍ. انّا انْشَأْنا هُنَّ انْشاءً. فَجَعَلْناهُنَّ ابْکاراً. عُرُباً اتْراباً. لِاصْحابِ الْیمینِ. ثُلَّةٌ مِنَ الْاوَّلینَ. وَ ثُلَّةٌ مِنَ الْاخِرینَ. وَ اصْحابُ الشِّمالِ ما اصْحابُ الشِّمالِ. فی سَمومٍ وَ حَمیمٍ. وَ ظِلٍّ مِنْ یحْمومٍ. لا بارِدٍ وَ لا کریمٍ. انَّهُمْ کانوا قَبْلَ ذلِک مُتْرَفینَ. وَ کانوا یصِرّونَ عَلَی الْحِنْثِ الْعَظیمِ. وَ کانوا یقولونَ ءَاذا مِتْنا وَ کنّا تُراباً وَ عِظاماً ءَانّا لَمَبْعوثونَ. اوَ اباؤُنَا الْاوَّلونَ. قُلْ انَّ الْاوَّلینَ وَ الْاخِرینَ. لَمَجْموعونَ الی میقاتِ یوْمٍ مَعْلومٍ [1].

در آیات پیش خواندیم که قرآن مردم را از نظر عاقبت به سه دسته تقسیم کرده است که مردم سه صنف خواهند بود (یا هستند و خواهند بود): دستهای که قرآن آنها را «اصحاب المیمنة» یا «اصحاب الیمین» مینامد و دستهای که آنها را «اصحاب