[ تفسیر سوره جاثیه ]

تفسیر سوره جاثیه (1)

بسم اللَّه الرحمن الرحیم

الحمد للَّهرب العالمین ... اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم بسم اللَّه الرحمن الرحیم:

حم. تَنْزیلُ الْکتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزیزِ الْحَکیمِ. انَّ فِی السَّمواتِ وَ الْارْضِ لَایاتٍ لِلْمُؤْمِنینَ. وَ فی خَلْقِکمْ وَ ما یبُثُّ مِنْ دابَّةٍ ایاتٌ لِقَوْمٍ یوقِنونَ. وَ اخْتِلافِ اللَّیلِ وَ النَّهارِ وَ ما انْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ فَاحْیا بِهِ الْارْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ تَصْریفِ الرّیاحِ ایاتٌ لِقَوْمٍ یعْقِلونَ. تِلْک ایاتُ اللَّهِ نَتْلوها عَلَیک بِالْحَقِّ فَبِأَی حَدیثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَ ایاتِهِ یؤْمِنونَ [1].

این سوره، سوره مبارکه جاثیه است که یکی از به اصطلاح «حوامیم» است، یعنی سورههایی که با «حم» شروع میشوند. علت نامگذاری این سوره مبارکه به «سوره جاثیه» یکی از آیاتی است که در خود این سوره است و راجع به قیامت است: «وَ