استغفار کنند، از خداوند طلب مغفرت کنند و تو هم برای آنها طلب مغفرت کنی، خدا را توبهپذیر و مهربان مییابند. این «جاؤُک ... وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسولُ» یعنی چه؟

میتوانست بگوید: «وَلَوْ انَّهُمْ اذْ ظَلَموا انْفُسَهُمْ اسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَجَدُوا اللَّهَ تَوّاباً رَحیماً».

چرا این مسئله که بیایند نزد پیغمبر و پیغمبر هم برای آنها استغفار کند [مطرح شده است؟]. این خودش استشفاع است، استشفاعِ مغفرتی هم هست، چون بدون اجازه خدا نیست، خدا به پیغمبر اجازه داده است که مردم بیایند پیش او و او هم از خدا مغفرت بخواهد. این همان «مَنْ ذَا الَّذی یشْفَعُ عِنْدَهُ الّا بِإذْنِه» است، و به این معنا حتی به ما هم اجازه داده. آیا جایز است ما خودمان به یکدیگر که میرسیم التماس دعا کنیم، بگوییم آقا خواهش میکنم درباره ما دعا کنید؟ وقتی ما از دیگری خواهش دعا میکنیم این معنایش این است که او را واسطه قرار دادهایم، ولی چگونه؟ واسطه قرار دادهایم که او هم مانند ما مثل یک عبد و بنده، خدا را بخواند، او هم برای ما خیر ما را از خدا بخواهد. بدیهی است که این، واسطه قرار دادن است. اما این جور واسطه قرار دادن شرک نیست ... [1]