مشفوعٌ لهم است.

اجازه پروردگار برای شفاعت

شرط دیگری در چند آیه دیگر در قرآن ذکر شده است و آن این است که کسی که این صلاحیت را دارد تازه با اذن و اجازه خدا باید این کار را بکند. شفاعت از ناحیه خدا شروع میشود. این خداست که شفیع را به عنوان شفیع برمیانگیزاند و به او اجازه شفاعت کردن را میدهد. در آیه معروف آیةالکرسی میفرماید: «مَنْ ذَا الَّذی یشْفَعُ عِنْدَهُ الّا بِإذْنِهِ» [1]. همچنین در آخر سوره عمّ میخوانیم که «یوْمَ یقومُ الرّوحُ وَ الْمَلائِکةُ صَفّاً لایتَکلَّمونَ الّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ قالَ صَواباً» [2] آن روزی که روح و همه ملائکه میایستند و هیچ کسی در آنجا اجازه سخن گفتن ندارد و نمیتواند سخن بگوید مگر آنکه خدا به او اجازه گفتن بدهد و صواب هم بگوید. در احادیث ما از ائمه اطهار وارد شده است که فرمودهاند آن کسی که خدا به او اجازه بدهد و سخن درست بگوید یعنی کسی که خدا به او اجازه شفاعت بدهد، در شفاعت کردن خودش هم به صواب شفاعت میکند و به صواب سخن میگوید. آنجا دیگر حرف ناصواب و ملاحظاتی غیر از آنچه که رضای الهی است امکان ندارد وجود داشته باشد. این هم شرط دیگری. آن، شرط صلاحیت شفیع بود که «شَهِدَ بِالْحَقّ»؛ این یکی هم اجازه پروردگار که از ناحیه پروردگار هم باید اجازهای داده بشود.

شرایط مشفوعٌ له

شرط دیگری در یک آیه دیگر برای شفاعت به حق ذکر شده است و آن این است که میفرماید «وَ لا یشْفَعونَ الّا لِمَنِ ارْتَضی» [3] و آن مربوط به صلاحیت [شخص مورد شفاعت است] که در اینجا هم کلمه «وَ هُمْ یعْلَمون» اشاره به آن بود. آیا کسی که شفاعت درباره او صورت میگیرد شرایطی دارد یا شرایطی ندارد؟ البته شرایطی دارد. همه شرایطش را هم برای ما بیان نکردهاند و نمیشده هم بیان کنند برای اینکه مسائل مربوط به شفاعت و مغفرت مسائلی است که مردم درباره آن باید در حال