�

تفسیر سوره زخرف (3)

بسم اللَّه الرحمن الرحیم

الحمد للَّهرب العالمین ... اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم:

امْ ابْرَموا امْراً فَانَّا مُبْرِمونَ. امْ یحْسَبونَ انّا لا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْویهُمْ بَلی وَ رُسُلُنا لَدَیهِمْ یکتُبونَ. قُلْ انْ کانَ لِلرَّحْمنِ وَلَدٌ فَانَا اوَّلُ الْعابِدینَ. سُبْحانَ رَبِّ السَّمواتِ وَ الْارْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمّا یصِفونَ. فَذَرْهُمْ یخوضوا وَ یلْعَبوا حَتَّی یلاقوا یوْمَهُمُ الَّذی یوعَدونَ. وَ هُوَ الَّذی فِی السَّماءِ الهٌ وَ فِی الْارْضِ الهٌ وَ هُوَ الْحَکیمُ الْعَلیمُ. وَ تَبارَک الَّذی لَهُ مُلْک السَّمواتِ وَ الْارْضِ وَ ما بَینَهُما وَ عِنْدَهُ عِلْمُ السّاعَةِ وَ الَیهِ تُرْجَعونَ [1].

آیات پیش که از اینجا شروع شد: «هَلْ ینْظُرونَ الَّا السّاعَةَ انْ تَأْتِیهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لایشْعُرونَ» معلوم بود که نظر و توجه به کفار زمان رسول اکرم دارد. آیات قبل از آن مربوط به حضرت عیسی بن مریم بود. بعد از آن آیه، توصیفی از بهشت و توصیفی از