نام کتاب : مجموعه آثار ط-صدرا نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 26 صفحه : 54
مخاطبهای قرآن
یکی دیگر از نکاتی که در شناخت تحلیلی میباید از قرآن استنباط کرد، تعیین و تشخیص مخاطبان قرآن است. در قرآن تعبیراتی نظیر هُدی لِلْمُتَّقینَ [1]، هُدی وَ بُشْری لِلْمُؤْمِنینَ [2] و لِینْذِرَ مَن کانَ حَیاً [3] زیاد آمده است. اینجا میتوان سؤال کرد که هدایت برای پرهیزکاران لزومی ندارد زیرا آنها خود پرهیزکارند. از سوی دیگر در قرآن میبینیم که خود را چنین معرفی میکند:
ما تو را نفرستادیم مگر آنکه رحمتی هستی برای همه عالمیان.
توضیح مفصل این مطلب آنجا که مبحث «تاریخ در قرآن» طرح بشود، ارائه خواهد شد. اما در اینجا به اجمال باید گفت در آیاتی که خطاب قرآن به همه مردم عالم است، در واقع میخواهد بگوید قرآن اختصاص به قوم و دسته خاصی ندارد، هرکس به سمت قرآن بیاید نجات پیدا میکند؛ و اما در آیاتی که از کتاب هدایت
[1]. هدایت است برای پرهیزکاران. (بقره/ 2)[2]. هدایت و بشارت است برای مؤمنین. (بقره/ 97)[3]. آمده است تا زندهها را انذار کند. (یس/ 70)[4]. ص/ 87 و 88.[5]. این آیه از آیات عجیب قرآن است. در هنگام نزول آیه، پیامبر در مکه بود و در واقع با اهل یک دهکده گفتگو میکرد. برای مردم مضحک بود که فردی تنها، با این اطمینان بگوید که خبر این کتاب را بعد خواهید شنید؛ به زودی خواهید شنید که این کتاب در اندک مدت با جهانیان چه خواهد کرد.[6]. انبیاء/ 107.
نام کتاب : مجموعه آثار ط-صدرا نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 26 صفحه : 54