�

تفسیر سوره نور (9)

اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم

وَ الَّذینَ کفَروا اعْمالُهُمْ کسَرابٍ بِقیعَةٍ یحْسَبُهُ الظَّمْانُ ماءً حَتّی اذا جاءَهُ لَمْ یجِدْهُ شَیئاً وَ وَجَدَ اللَّهَ عِنْدَهُ فَوَفّیهُ حِسابَهُ وَ اللَّهُ سَریعُ الْحِسابِ. اوْ کظُلُماتٍ فی بَحْرٍ لُجِّی یغْشیهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحابٌ ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ اذا اخْرَجَ یدَهُ لَمْیکدْ یریها وَ مَنْ لَمْ یجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نوراً فَما لَهُ مِنْ نورٍ [1].

بحث این آیات درباره سرنوشت عمل کافر است که اگر کافر عملِ به اصطلاح خیری به عقیده خودش بکند چه سرنوشتی پیدا میکند و اگر عمل شری مرتکب شود چه سرنوشتی پیدا میکند. یکی دو مطلب به عنوان مقدمه باید عرض کنم:

معنی « کافر »

یکی این که وقتی قرآن میگوید «کافر»، مقصود از کافر چیست؟ آیا مقصود از کافر، هر غیر مؤمن است؟ هر غیر مسلمانی را ما میتوانیم بگوییم «کافر» و آنچه قرآن در