خود قرآن نمیگوید: انَّ اللَّهَ لا یضیعُ اجْرَ الْمُحْسِنینَ [1] خدا کار نیکوکاران را ضایع نمیکند (نمیگوید آن نیکوکار مؤمن باشد یا نباشد) و یا: انّا لا نُضیعُ اجْرَ مَنْ احْسَنَ عَمَلًا [2] هرکسی که کار خیری بکند ما اجرش را ضایع نمیکنیم.

این سؤال بیشتر از اینجا مطرح میشود که میگویند ما افرادی را سراغ داریم که اینها خدمات بزرگی به بشریت کرده و میکنند و حال آنکه مسلمان نیستند و بعضی از آنها نه تنها مسلمان نیستند و ایمان به اسلام و پیغمبر اسلام ندارند، بلکه اساساً به خدا ایمان ندارند و خدا را نمیشناسند و خدانشناس هستند. مثلًا آن کسی که پنیسیلین را کشف کرد چه خدمت بزرگی به بشریت کرد، چقدر بیماریها بود که قبل از کشف پنیسیلین غیرقابل علاج بود و چقدر بچهها مثلًا به همین بیماری دیفتری میمردند و معالجه نمیشدند، اما بعد از کشف پنیسیلین معالجه میشوند.

همین طور آن کسی که واکسن ضد کزاز را کشف کرد، و دیگران. آیا میشود گفت خدا عمل این اشخاص را به جرم این که ایمان نداشتهاند نادیده میگیرد؟

یک اصل قرآنی

حال ببینیم قضیه از چه قرار است و مطلب چگونه است. خدا یک اصلی را در قرآن بیان کرده است که این اصل ما را کاملًا روشن میکند. در سوره بنیاسرائیل میفرماید:

مَنْ کانَ یریدُ الْعاجِلَةَ عَجَّلْنا لَهُ فیها ما نَشاءُ لِمَنْ نُریدُ ثُمَّ جَعَلْنا لَهُ جَهَنَّمَ یصْلیها مَذْموماً مَدْحوراً. وَ مَنْ ارادَ الْاخِرَةَ وَ سَعی لَها سَعْیها وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَاولئِک کانَ سَعْیهُمْ مَشْکوراً. کلًاّ نُمِدُّ هؤُلاءِ وَ هؤُلاءِ مِنْ عَطاءِ رَبِّک وَ ما کانَ عَطاءُ رَبِّک مَحْظوراً [3].

. توبه/ 120.