تفسیر این آیه کریمه در دو قسمت بحث شد: یک قسمت در اطلاق نور بر ذات مقدس الهی که فرمود: اللَّه نورُ السَّمواتِ وَ الْارْضِ، و قسمت دوم درباره تمثیلی که آیه کریمه ذکر فرموده است؛ در واقع خانهای یا خانههایی را در نظر میگیرد که با چراغی- با همان ترتیبی که در جلسه پیش عرض کردم- روشن است و این را مثلی نه برای ذات خدا بلکه برای نور خدا در خلق ذکر میکند. راجع به مفاد این مثل مطالبی عرض کردم و وعده دادم که تتمه آن را در این جلسه عرض کنم.
مطلبی در باب خداشناسی
همان طوری که قبلًا عرض کردم، این آیه کریمه از آیاتی است که چون ناظر [به خداشناسی است] [1] طبعاً بیشترْ نظرها را به خود جلب کرده است، اعمّ از مفسرین یا