وَ لَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیکمْ وَ رَحْمَتُهُ فِی الدُّنْیا وَ الْاخِرَةِ اگر نبود برای شما مسلمانها فضل و رحمت الهی در دنیا و در آخرت، لَمَسَّکمْ فیما افَضْتُمْ فیهِ عَذابٌ عَظیمٌ هر آینه میرسید به شما عذاب عظیم، هم در دنیا و هم در آخرت، به خاطر چیزهایی که در آن وارد شدید، یعنی درباره آن چیزها بدون دلیل حرف زدید. فقط لطف خدا جلو عذاب دنیا و آخرت را گرفت. پس متوجه باشید، دیگر چنین کاری نکنید.

کدام گناه و افاضه؟ در چه چیزی ما فرو رفته بودیم و مرتب غور میکردیم و حرفش را میزدیم؟ اذْ تَلَقَّوْنَهُ بِالْسِنَتِکمْ آنگاه که به زبان خودتان تلقی میکردید، یعنی زبان به زبان در میان شما میگشت، وَ تَقولونَ بِافْواهِکمْ ما لَیسَ لَکمْ بِهِ عِلْمٌ یک چیزی که اصلًا در دل شما جا نداشت، چون نمیدانستید، ولی در دهانهای شما میگشت، وَ تَحْسَبونَهُ هَیناً خیال میکردید یک امر کوچکی است اما وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظیمٌ و حال آنکه این در نزد خدا خیلی بزرگ است؛ صحبت آبروی مسلمین است و اینجا که مخصوصاً آبروی پیغمبر است. وَ لَوْلا اذْ سَمِعْتُموهُ قُلْتُمْ ما یکونُ لَنا انْ نَتَکلَّمَ بِهذا چرا آن وقتی که شنیدید، نگفتید که ما اصلًا حق نداریم در این باره حرف بزنیم و این را بازگو کنیم؟ باید میگفتید: ما یکونُ لَنا انْ نَتَکلَّمَ بِهذا برای ما چنین حقی نیست که در این باره سخنی بگوییم، سُبْحانَک هذا بُهْتانٌ عَظیمٌ بلکه باید میگفتید: سبحان اللَّه، این یک تهمت و دروغ بسیار بزرگ است [1]. یعِظُکمُ اللَّهُ انْ تَعُودوا لِمِثْلِهِ ابَداً خدا شما مسلمانها را موعظه میکند که مبادا دیگر به مانند این قضیه برگردید و تکرار کنید. تا دامنه قیامت متوجه باشید که دیگر ابزار دست یک جمعیت نشوید، دروغهای دشمنان را علیه خودتان اشاعه ندهید. وَ یبَینُ اللَّهُ لَکمُ الْایاتِ وَ اللَّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ خدا این طور آیات خودش را برای مصلحت و به نفع شما بیان میکند. خدا داناست و همه چیز را میداند، از خفایا آگاه است و حکیم است و بر اساس حکمتش این آیات را برای شما نازل فرموده است.

مبارزه با بدعت

حدیثی در کتب حدیث هست که مضمون آن این است که هر وقت اهل بدعت را