�

تفسیر سوره انفال (8)

اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم

وَ لاتَکونوا کالَّذینَ خَرَجوا مِنْ دِیارِهِمْ بَطَراً وَ رِئاءَ النّاسِ وَ یصُدّونَ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ وَ اللَّهُ بِما یعْمَلونَ مُحیطٌ. وَ اذْ زَینَ لَهُمُ الشَّیطانُ اعْمالَهُمْ وَ قالَ لاغالِبَ لَکمُ الْیوْمَ مِنَ النّاسِ وَ انّی جارٌ لَکمْ فَلَمّا تَراءَتِ الْفِئَتانِ نَکصَ عَلی عَقِبَیهِ وَ قالَ انّی بَریءٌ مِنْکمْ انّی اری ما لاتَرَوْنَ انّی اخافُ اللَّهَ وَ اللَّهُ شَدیدُ الْعِقابِ [1].

آیه اول ترجمهاش این است: ای مسلمانان! شما مانند آن مردم نباشید که آنگاه که از خانههای خود بیرون آمدند با یک حالت غرور و نعمتزدگی، و به خاطر ریا و تظاهر، و متظاهراً بیرون آمدند، همانها که مانع مردم از راه خدا هستند، و خدا بر همه کارهای آنها احاطه دارد.

این آیه دنباله دو آیه قبل است. اشارهای به آن دو آیه بکنیم تا معنی این آیه روشن بشود. این سه آیه متوالی، دستور و آداب است برای مجاهدین مسلمان که ای مسلمانان مجاهد! آنگاه که با حریف روبرو میشوید و برای جهاد بپا میخیزید