این حدیث منظور آقای بازرگان را تأیید میکند که میگفت مقدمتاً برای پاکیزه نگاه داشتن آن لازم است محیط حرم و همچنین خود اشخاص پاکیزه باشند.

در آیه بعد دارد:

وَ اذِّنْ فِی النّاسِ بِالْحَجِّ یأْتوک رِجالًا وَ عَلی کلِّ ضامِرٍ یأْتینَ مِنْ کلِّ فَجٍّ عَمیقٍ.

[و در میان مردم ندای حج در ده تا با پای پیاده و سوار بر شتران لاغر اندام که از راههای دور و دراز میرسند نزد تو آیند.]

بعضی از اهل ذوق و عرفان گفتهاند اینکه در آیه دارد «یأْتوک» (نزد تو بیایند) برای این است که باید متوجه مقام ولایت ولی بود و از مجرای وجود او کسب فیض کرد. ولی ممکن است نظر به والی باشد که باید رهبر و هادی و مرشدی داشته باشند، همانطور که از صدر اسلام امارت حجاج یک سمت حکومتی بوده است.

در زمان ما که اهل هر مملکتی یک نفر را به عنوان امیرالحاج میفرستند در حقیقت امیرالحاج نیست، رئیس هیئت سرپرستی است. امیرالحاج سرپرست همه حجاج است و وظیفه ارشاد و هدایت و موعظه و تبلیغ دارد و از همه مناسبتر شاید شخص شایستهای است که امارت خود مکه را دارد.

بعد در آیه دارد: لیشْهَدوا مَنافِعَ لَهُمْ. در صافی دارد که از حضرت صادق سؤال شد:

مَنافِعَ الدُّنْیا اوْ مَنافِعَ الْآخِرَةِ؟ فَقالَ: الْکلّ.

صافی از عیون اخبار الرضا در همین موضوع، حدیث مفصل و جامعی نقل میکند.

صافی بعد از دو سه آیه در ذیل «وَ لْیطَّوَّفوا بِالْبَیتِ الْعَتیقِ» دارد:

وَ عَنِ الباقِرِ علیه السلام انَّهُ سُئِلَ لِمَ سَمَّی اللَّهُ الْبَیتَ الْعَتیقَ؟ قال: هُوَ بَیتٌ حُرٌّ عَتیقٌ مِنَ النّاسِ لَمْ یمْلِکهُ احَدٌ.

[از امام باقر سؤال شد: چرا خداوند خانه کعبه را عتیق نامیده است؟

فرمود: زیرا آن خانهای است آزاد و رها از همه مردم، و هیچ کس مالک و صاحب آن نیست.]