لَسَقَیتُ آخِرَها بِکأْسِ أوَّلِها [1].

اگر نبود که عدهای به عنوان یار و یاور به در خانهام آمدند و بر من اتمام حجت شد، دیگر اینکه خداوند از دانایان و روشنضمیران عهد وپیمان گرفته که هر وقت اوضاعی پیش آید که گروهی آنقدر اموال و ثروتها و موهبتهای الهی را به خودشان اختصاص بدهند و آنقدر بخورند که از پرخوری بیمار شوند و عدهای آنقدر حقوقشان پایمال شود که مایه سد جوعی هم نداشته باشند، در چنین اوضاع و احوالی، این دانایان و روشنضمیران نمیتوانند بنشینند و تماشاچی و حداکثر متأسف باشند. اگر چنین وظیفهای را در حال حاضر احساس نمیکردم، کنار میرفتم و افسار خلافت را در دست نمیگرفتم و مانند روز اول پهلو تهی میکردم.

ابراز نگرانی و اتمام حجت

و چون این طور برنامهای در دوران حکومتش داشت که نه تنها این بود که در دوره خودش نگذارد حیف و میل بشود و حقوق مردم پایمال شود، بلکه برنامهاش این بود که حقوق پایمالشده گذشته را که اجحافگرها مال خود و ملک خود میدانستند برگرداند، روی این حساب و این نقشه، خودش میدانست که چه جنجالی بپا خواهد شد، لهذا با تردید و نگرانی زیر بار خلافت رفت و به مردمی که آمدند بیعت کنند گفت: دَعونی وَ الْتَمِسوا غَیری، فَإنّا مُسْتَقْبِلونَ أمْراً لَهُ وُجوهٌ وَ الْوانٌ لا تَقومُ لَهُ الْقُلوبُ وَ لا تَثْبُتُ عَلَیهِ الْعُقولُ. مرا رها کنید، سراغ کسی دیگر بروید، آیندهای رنگارنگ و ناثابت در پیش است، اطمینانی به موفقیت در اجرای آنچه وظیفه اسلامی من به عهده من گذاشته نیست، آشفتگیها در جلو است که دلها ثابت نمیماند و افکار متزلزل میگردد و همین شماها که امروز آمدهاید، وقتی که دیدید راه بسیار دشواری است از وسط راه ممکن است برگردید. وَ انَّ الْآفاقَ قَدْ اغامَتْ وَ الْمَحَجَّةَ قَدْ تَنَکرَتْ افقها را ابر و مه گرفته و خورشید در پشت ابرها مانده، کارهایی شده و تثبیت گشته، اشخاصی در این تاریخ کوتاه که از عمر اسلام میگذرد به صورت بت درآمدهاند،