وارد میشود؛ وقتی که با مظلوم روبرو میشود دیگر او را موعظه نمیکند، از راه حقوق وارد میشود، حماسه و خطابه برایش میخواند که برخیز، قیام کن و حقت را بگیر؛ حق را باید گرفت.

حق، هم گرفتنی است هم دادنی

گفتم اسلام میگوید حق را باید گرفت. حتماً این جمله به ذهنتان آمد که حق گرفتنی است نه دادنی. از نظر منطق اسلام این جمله دروغ است. این جمله را کسانی گفتهاند که قدرتشان فقط در این حدود بوده است که طبقه مظلوم را علیه طبقه ظالم برانگیزانند ولی این قدرت را نداشتهاند که ظالم را تسلیم کنند که به اراده خودش از ظلمش دست بردارد، لذا گفتند حق دادنی نیست؛ خیر، اسلام میگوید حق، هم دادنی است هم گرفتنی. در درجه اول میگوید حق دادنی است؛ با موعظه به ظالم میگوید حق را بده و صدی پنجاه و بیش از صدی پنجاه میگیرد. آنجا که نداد، به مظلوم میگوید بگیر، و با نیروی قدرت مظلوم میگیرد. پس، از نظر اسلام حق، هم گرفتنی است و هم دادنی، هر دو.

این است که من امروز را روز نجات و روز آزادی بشر میخوانم. مقصود نجات از طبیعت نیست، آن حساب دیگری دارد، نجات از بیماریها نیست. البته به طور غیر مستقیم امروز روز نجات از بیماری هم هست. وقتی اسلام بشر را از خرافه و جهالت نجات داد دنبال علم میرود، وقتی دنبال علم رفت طب و پزشکی نیرو و توسعه پیدا میکند، پزشکی که پیدا شد بیماری هم از بین میرود. سیل هم همینطور. شاید کمکم زلزله هم همینجور بشود و موانع دیگر، ولی آن تأثیر غیرمستقیم است. روز نجات و آزادی بشر است از که و چه؟ نجات و آزادی بشر از اسارتها و بردگیها و محدودیتهایی که از ناحیه خودش برای شخص خودش پیدا میشود و از اسارتها و بردگیها و محدودیتهایی که از ناحیه افراد برای افراد دیگر پیدا میشود. شما اگر اینها را درست حساب بکنید خواهید دید که در جهان سابقه ندارد نهضتی به اندازه اسلام در آزادی بشر و در سرنوشت آزادی بشر تأثیر داشته باشد. چند کلمه دعا میکنم:

و صلّی اللَّه علی محمّد و اله الطاهرین

نسئلک اللّهم و ندعوک باسمک العظیم الاعظم الاعزّ الاجلّ الاکرم یا اللَّه ...