عقل و راه اعتدال

وَ کذلِک جَعَلْناکمْ امَّةً وَسَطاً لِتَکونوا شُهَداءَ عَلَی النّاسِ وَ یکونَ الرَّسولُ عَلَیکمْ شَهیداً..

بحث ما در اطراف این بود که باید از دو چیز پرهیز کنیم تا بتوانیم آن مقداری که قرآن کریم دستور داده است عمل کنیم: یکی افراطکاریها و دخل و تصرفهای جاهلانه- که در دو سه شب گذشته مثالهایی درباره آن عرض کردیم و امشب هم یک مثال عرض میکنم- و دیگر جمود. جمود یعنی خشکیهای بیمعنی و بیجا.

مثال دیگر برای جهالت : قیاس ابوحنیفه

مثالی که برای تصرفات جاهلانه عرض میکنم مربوط به اعصار اولیه اسلام است و آن چیزی است که به نام قیاس ابوحنیفه معروف است. اهل تسنن در مسائل فقهی یعنی همه مسائلی که امروز ما در آن مسائل از علما تقلید میکنیم، به یک عده علمای زمان خودشان مراجعه میکردند که البته عده آنها زیاد است. مثلًا سفیان ثوری یکی از آنهاست، حسن بصری یکی از آنهاست، که بسیاری از اینها و بلکه اکثرشان غیرعرب بودند لکن به خاطر اینکه مراتب علمی را طی کرده بودند و از دیگران حوزه درس بارونق تری داشتند و از طرفی اسلام این فکر را در مغز مردم