درخت خرما

سمرة بن جندب یک اصله درخت خرما در باغ یکی از انصار داشت. خانه مسکونی مرد انصاری که زن و بچهاش در آنجا به سر میبردند همان دم در باغ بود.

سمره گاهی میآمد و از نخله خود خبر میگرفت یا از آن خرما میچید. و البته طبق قانون اسلام «حق» داشت که در آن خانه رفت و آمد نماید و به درخت خود رسیدگی کند.

سمره هر وقت که میخواست برود از درخت خود خبر بگیرد، بی اعتنا و سرزده داخل خانه میشد و ضمنا چشم چرانی میکرد.

صاحبخانه از او خواهش کرد که هر وقت میخواهد داخل شود، سرزده وارد نشود. او قبول نکرد. ناچار صاحبخانه به رسول اکرم شکایت کرد و گفت: «این مرد سرزده داخل خانه من میشود. شما به او بگویید بدون اطلاع و سرزده وارد نشود، تا خانواده من قبلا مطلع باشند و خود را از چشم چرانی او حفظ کنند.».

رسول اکرم سمره را خواست و به او فرمود: «فلانی از تو شکایت دارد، میگوید تو بدون اطلاع وارد خانه او میشوی، و قهرا خانواده او را در حالی میبینی که او دوست ندارد. بعد از این اجازه بگیر و بدون اطلاع و اجازه داخل نشو.» سمره تمکین نکرد.