دو مسأله دیگر

دو مسأله دیگر در باب معاشرت زن و مرد باقی مانده که بد نیست آنها را نیز بررسی کنیم. یکی مسأله شنیدن صدای زن است و دیگر مسأله دست دادن با اوست.

در مسأله اول ظاهراً مسلّم است که شنیدن صدای زن در صورتی که تلذّذ و ریبه در کار نباشد جایز است. مرحوم آیة اللَّه سید محمد کاظم طباطبائی یزدی در عروة الوثقی باب نکاح، فصل اول، مسأله 39 میفرماید:

لا بَأْسَ بِسَماعِ صَوْتِ الْاجْنَبِیةِ ما لَمْ یکنْ تَلَذُّذٌ وَ لا ریبَةٌ مِنْ غَیرِ فَرْقٍ بَینَ الْاعْمی وَ الْبَصیرِ وَ انْ کانَ الْاحْوَطُ التَّرْک فی غَیرِ مَقامِ الضَّرورَةِ، وَ یحْرُمُ عَلَیها اسْماعُ الصَّوْتِ الَّذی فیهِ تَهییجٌ لِلسّامِعِ بِتَحْسینِهِ وَ تَرْقیقِهِ. قال تَعالی: فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیطْمَعَ الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ..

شنیدن صدای زن در صورتی که تلذذ و ریبه نباشد جایز است ولی