و دلائل دیگر ممکن است گفته شود که این عمل مکروه است. فقها معمولًا در این مسأله قائل به وجوب پوشش زن نسبت به زنان غیرمسلمان نیستند و تنها به کراهت بیپوششی فتوا میدهند.

ب. بردگان و مملوکان (اوْ ما مَلَکتْ ایمانُهُنَّ).

در این جمله دو احتمال است: یکی اینکه مراد خصوص کنیزان است و دیگر اینکه مراد مطلق مملوک است و شامل غلامان نیز میباشد. در اینجا نیز روایات مؤیدتفسیر دوم است ولی فتوای فقها با آن هماهنگی ندارد.

در روایت است که مردی از مردم عراق- که به واسطه مجاورت با ایران معمولًا در این مسائل سختگیرتر بودند- آمد به مدینه و به حضور امام صادق علیه السلام مشرّف شد. به مناسبتی سخن از مردم مدینه به میان آمد و آن مرد اعتراض کرد و گفت اینها زنان خود را همراه غلامان میفرستند و احیاناً زنان هنگامی که میخواهند سوار شوند به کمک غلامان سوار میشوند، مثلًا دست روی شانه غلامان میگذارند و سوار میشوند. امام صادق فرمود این کار مانعی ندارد، و آنگاه آیه 56 از سوره احزاب را که مفید همین معنی است قرائت فرمود: «لا جُناحَ عَلَیهِنَّ فی ابائِهِنَّ وَلا ابْنائِهِنَّ وَلا اخْوانِهِنَّ وَلا ابْناءِ اخْوانِهِنَّ وَلا ابْناءِ اخَواتِهِنَّ وَلا نِسائِهِنَّ وَلا ما مَلَکتْ ایمانُهُنَ» یعنی بر زنان در مورد پدران و پسران و برادران و برادرزادگان و خواهرزادگان و زنان و مملوکهایشان باکی نیست ... [1]

به طورکلی بردگان اعمّ از جنس زن یا مرد از نظر اسلام در بسیاری از احکام استثناهایی دارند. مثلًا از نظر خود پوشش و حرمت نظر، کنیزان با زنان آزاد فرق میکنند. بر کنیزان واجب نیست که سرهای خود را بپوشانند و حال آنکه بر زنان آزاد لازم است سر خود را بپوشانند. ظاهراً سرّ مطلب خدمتکاری