استیذان

از نظر اسلام هیچ کس حق ندارد بدون اطلاع و اجازه قبلی به خانه دیگری داخل شود.

در بین اعراب، در محیطی که قرآن نازل شده است، معمول نبوده که کسی برای ورود در منزل دیگران اذن بخواهد. درِ خانهها باز بوده. همان طوری که الآن هم در دهات دیده میشود هیچ وقت رسم نبوده است، چه شب و چه روز، که درها را ببندند، زیرا بستن درها از ترس دزد است و در آنجاها چنین ترسی وجود نداشته است. اولین کسی که دستور داد برای خانههای مکه مصراعین یعنی دو لنگه در قرار دهند معاویه بود و هم او دستور داد که درها را ببندند.

به هر حال چون درِ خانهها همیشه باز بود و اجازه گرفتن هم بین عربها متداول نبود و حتی اجازه خواستن را نوعی اهانت نسبت به خود میدانستند سرزده و بی اطلاع قبلی وارد خانههای یکدیگر میشدند.

اسلام این رسم غلط را منسوخ کرد، دستور داد سرزده داخل خانههای مورد سکونت دیگران نشوند. روشن است که فلسفه این حکم دو چیز است: یکی