هاتف ارباب معرفت که گهی

مست خوانندشان و گه هشیار

از دف و چنگ و مطرب و ساقی

وز میو جام و ساقی و زنّار

قصد ایشان نهفته اسراری است

که به ایما کنند گه اظهار

دین و دل به یک دیدن باختیم و خرسندیم [1]

در قمار عشقای دل کی بود پشیمانی

سجده بر بتی دارم، راه مسجدم منما

کافر ره عشقم، من کجا مسلمانی

ما ز دوست غیر از دوست مقصدی نمیخواهیم

حور و جنتای زاهد بر تو باد ارزانی [2]

زاهدی به میخانه سرخرو ز میدیدم

گفتمش مبارک باد ارمنی مسلمانی

خانه دل ما را از کرم عمارت کن

پیش از آنکه این خانه رو نهد به ویرانی