responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : درس‌های اسفار ط-صدرا نویسنده : مطهری، مرتضی    جلد : 1  صفحه : 256

فصل 15

فی أن المبدء القریب لهذه الافاعیل و الحرکات المخصوصة لیس أمرا مفارقاً عن المادة.

فنقول: إختصاص هذا الجسم بقبول هذا التأثیر عن مفارق لا یخلو إمّا لأنّه جسم أو لقوّة فیه أو لقوّة فی المفارق [1] أمّا الأول فیلزم أن یشارکه فیه کل جسم کما عرفت و لیس الأمر کذا. و أمّا الثانی و هو أن یکون بقوة [2] فیه [3] فهو المطلوب. و أمّا الثالث فتلک القوة فی المفارق [4] إمّا أن یکون نفسها یوجب هذا التأثیر فیکون الکلام فیه کالکلام فی المفارق و قد مرّ، و إن کان علی سبیل الإرادة فلا یخلو إمّا أن یکون الإرادة میزت هذا الجسم بخاصیة فیه أو لا، بل أثّر فیه جزافاً، فإن کان تأثیره جزافاً کیف اتفق لم یستمر


[1]. حاجی در توضیح «لقوة فی المفارق» میگوید: «کالقوی الثلاث العقلیة للعقل النظری بل کالعقل المستفاد». مقصود آخوند اینها نیست. ایشان «لقوة فی المفارق» را فقط از آن جهت آورده است که سخن کسانی را جواب دهد که میگویند چه مانعی دارد مفارق به حکم آنکه شاعر و مرید است ارادهاش به صورت قوهای در مفارق، اختصاص دهنده باشد، که مرحوم آخوند در توضیح، همین را میگوید. پس «لقوة فی المفارق» نظر به چیزی مثل اراده دارد.

[2]. «لقوة» صحیح است، اگرچه در نسخه چاپ سنگی هم «بقوة» آمده است.

[3]. یعنی آن قوهای که در جسم است منشأ باشد. این منشأ را میتوان منشأ فاعلی و یا قابلی گرفت. گرچه منشأ فاعلی است ولی بعدها خواهیم گفت که از یک نظر آن را میتوان منشأ قابلی هم شمرد.

[4]. گفتیم که در اینجا نظر به اراده دارد.

نام کتاب : درس‌های اسفار ط-صدرا نویسنده : مطهری، مرتضی    جلد : 1  صفحه : 256
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست