ارکان سعادت بشر

قرآن کریم در سوره کوچکی که به نام «سوره عصر» نامیده میشود، ضمن تأکید با یک قسَم میفرماید: «بشر جز با داشتن چهار خصلت زیانکار و بدبخت است: اول ایمان، دوم عمل درست و صحیح، سوم تشویق و وادار کردن افرادْ یکدیگر را به حق، چهارم تشویق و توصیه افرادْ یکدیگر را به خویشتن داری و استقامت و صبر.» اینها چهار رکن و چهار ستون کاخ سعادت بشر میباشند. اما رکن اول یعنی ایمان؛ این رکن اساسی ترین رکن حیات انسانی است. انسان از آن جهت که انسان است نمیتواند بدون ایمان زندگی خوش و مقرون به آسایشی داشته باشد. حرکات و فعالیتهای انسان همین قدر که از حدود خور و خواب و خشم و شهوت و لذتهای آنی تجاوز کرد نقطه اتّکایی لازم دارد، بدون آن نقطه اتکاء نه حرکات و فعالیتهای انسان نظم و انضباطی به خود میگیرد و نه مقرون به نشاط و رغبت خواهد بود. ما اگر حیوانی را- مثلًا اسبی یا گوسفند یا آهویی را- در نظر بگیریم، بهطور وضوح احساس میکنیم که