تعارفهای دروغین

... [1] [اگر کودک] چشمش به یک خوردنی یا اسباب بازی در دست دیگری بیفتد بی محابا علاقه مندی خود را ظاهر میکند و اگر از چیزی ناراحت بشود فوراً جلو گریه را رها میکند، در صورتی که بزرگسالان تحت تأثیر عرف و عادات و به خیال حفظ شئون و شخصیت خود ممکن نیست در چنین مواردی احساسات خود را ظاهر سازند و حتی صاحبخانه هر اندازه اصرار و تعارف کند میهمان بیشتر اظهار بی میلی میکند.

در تواریخ آمده است که در شب زفاف عایشه که به سادگی برگزار میشد، کاسه شیری به دست رسول خدا داده شد. آن حضرت بعد از آنکه مقداری از آن شیر تناول فرمود، کاسه را به امّ سلمه داد و فرمود: میل کن امّ سلمه. گفت: میل ندارم.

رسول خدا فرمود: هم گرسنگی کشیدن و هم دروغ؟! یعنی میدانم میل داری و به دروغ تعارف میکنی. عرض کرد: آیا این هم دروغ محسوب میشود؟ فرمود: بلی.