یاد خدا، تنها مایه آرامش جان

آدمی همانطور که در ناحیه تن و جسم خود ممکن است به یک رشته عوارض خوب و بد دچار شود، در ناحیه روح و روان خود نیز گاهی مبتلا به یک رشته عوارض و حوادث مشابه میگردد هرچند در بسیاری از جهات، تن و روح با یکدیگر تفاوت دارند. مثلًا تن حجم و وزن دارد و روح حجم و وزن ندارد. اگر اندکی غذا وارد بدن بشود بر وزن بدن اضافه میشود و اما اگر انسان یک جهان دانش و معلومات پیدا کند ذرهای بر وزن و سنگینی او افزوده نمیشود. ظرفیت تن و جسم محدود است و ظرفیت روح نامحدود. هریک لقمه غذا که آدمی بخورد به همان اندازه معدهاش پر میشود تا تدریجاً بکلی سیر میگردد و از فرو بردن یک لقمه دیگر عاجز است، و تا وقتی که آن غذا از معده نگذرد جایی برای غذای جدید نیست. برخلاف معده، ظرفیت غذایی معنوی روح، سیرشدنی و پرشدنی نیست؛ هر اندازه بیشتر معلومات کسب کند برای کسب معلومات دیگر آمادهتر و گرسنهتر میشود و میگوید خدایا بر علم من بیفزای؛ چنین