میگويد ما قبلًا چه موجودهای سادهلوحی بوديم! خيال میکرديم هرچه که در ميان جن و انس وجود دارد- يعنی هر فکر و عقيدهای که وجود دارد و هر حرفی که گفته میشود- راست است. اگر میگويند خدا چنين گفته است خدا چنين کرده است، باور نمیکرديم که بتواند اينها دروغ باشد. تازه فهميديم که چقدر حرفهای دروغ درباره خداوند در ميان انس و جن رايج بوده؛ يعنی از اين تعليمات جديد، تازه يک حالت انکار نسبت به معتقَدات قوم خودشان و معتقدات انس پيدا شد که عجب! معلوم شد چه دروغگوهايی تا حالا در ميان جن و انس وجود داشته است.وَ انّا ظَنَنّا انْ لَنْ تَقولَ الْانْسُ وَ الْجِنُّ عَلَی اللَّهِ کذِباًکهانت و ارتباط با جن

وَ ا نَّهُ کانَ رِجالٌ مِنَ الْانْسِ يَعوذونَ بِرِجالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزادوهُمْ رَهَقاً. اشاره میکنند به کهانت و ارتباط با جن برقرار کردن و از جن مدد گرفتن انسانها: حالا فهميديم که گروهی از مردان انسانها به مردانی از جن پناه میبرند و آنها را بيشتر بدبخت و تيره و گناهکار میکنند (عمل کهانت و جنگيری و رابطه با جن برقرار کردن) در عرب هم معمول بوده که میگفتند ما پناه میبريم به رئيسِ جن، و از اين حرفها. جن چيست که انسان بخواهد به او پناه ببرد؟ اصلًا ما کی هستيم، مردان ما کی هستند که انسانها بيايند به آنها پناه ببرند؟! يعنی کسی که بايد به او پناه برد فقط خداست؛ به خدا بايد پناه برد از جن، از انس، از هر گزندی و از همه چيز؛ در پناه آنها زندگی کردن يعنی چه؟!

«فَزادوهُمْ رَهَقاً» دو معنی مختلف دارد در آنِ واحد که هر دو درست