مسأله شيطان

يکی از مسائل، خود مسأله ابليس و شيطان است. از ظاهر بعضی از آيات قرآن استنباط میشود که شيطان از ملائکه است و رانده شده است، برای اينکه قرآن میگويد:وَ اذْ قُلْنا لِلْمَلائِکةِ اسْجُدوا [1] بعد میگويد همه سجده کردند الّا ابليس. در آيه ديگر میفرمايد:کانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ امْرِ رَبِّهِ [2]. بعضی به استناد آن آيه گفتهاند ملکی است رانده شده، و بعضی به استناد اين آيه گفتهاند جن است. آنهايی که گفتهاند ملکی است رانده شده، گفتهاند چون جن يک کلمه عامّ است، يعنی از موجوداتی که پوشيده و غيرمرئی هستند؛ ابليس هم در اينجا در رديف ملائکه [قرار گرفته است که پوشيده و غيرمرئی هستند.] مقصودم اين بود که جن و ملک (ملائکه) به طور کلی هيچ وقت در قرآن رديف يکديگر قرار نمیگيرند. تنها مسأله شيطان است که [از هردو گروه شمرده شده است

[1]. بقره/ 34.

[2]. کهف/ 50.