[تفسير سوره جن]

تفسير سوره جن (1)

بسم اللَّه الرحمن الرحيم

قُلْ اوحِی الَی ا نَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالوا انّا سَمِعْنا قُرْ اناً عَجَباً.يَهدی الَی الرُّشْدِ فامَنّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِک بِرَبِّنا احَداً.وَ ا نَّهُ تَعالی جَدُّ رَبِّنا مَا اتَّخَذَ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً.وَ ا نَّهُ کانَ يَقولُ سَفيهُنا عَلَی اللَّهِ شَطَطاً.وَ ا نّا ظَنَنّا انْ لَنْ تَقولَ الْانْسُ وَ الْجِنُّ عَلَی اللَّهِ کذِباً.وَ ا نَّهُ کانَ رِجالٌ مِنَ الْانْسِ يَعوذونَ بِرِجالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزادوهُمْ رَهَقاً [1].

سوره مبارکهای است که به نام «سورة الجن» خوانده میشود. قسمتهای اول اين سوره اشاره به جريانی است که گروهی از جن (نفر در اينجا يعنی گروه) قرآن را استماع کردهاند و تحت تأثير قرآن قرار گرفتهاند و با قوم خود در ميان گذاشتهاند و قرآن مجيد اين جريان را نقل فرموده؛ که در

[1]. جن/ 1- 6.