فرق سائل و محروم

وَ الَّذينَ فی امْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلومٌ.لِلسّائِلِ وَ الْمَحْرومِ. سائل، معلوم است، نيازمندی است که نيازمندی خودش را اظهار میکند. محروم، نيازمندی است که حتی اظهار هم نمیکند. البته اين مطلب را بايد توجه داشته باشيم که در اسلام سؤال حرام است مگر در موقع ضرورت [کامل؛] چون سؤال، شکستن خود و آبروی خود را ريختن است.

آدمی که میآيد به صورت يک سائل و متکدّی از اين و آن سؤال میکند، اولين چيزی را که ريخته است آبروی خودش است، يعنی آبروی يک مؤمن. او يا مؤمن هست يا مؤمن نيست؛ اگر مؤمن نيست که کسی با او حرف ندارد، ولی اگر يک مسلمان است و اظهار مسلمانی میکند و میآيد نام خدا و پيغمبر و علی را وسيله قرار میدهد برای گرفتن [پول] از مردم، قدر مسلّم اين است که آبروی خودش را پيش مردم ريخته، و حرام است که انسان