ترک اولای یونس علیه السلام

«وَ لا تَکنْ کصاحِبِ الْحوتِ اذْ نادی وَ هُوَ مَکظومٌ» مانند آن یار ماهی (یونس) نباش. در فارسی وقتی که بخواهند کسی را به اعتبار ملابستش با یک شئ معرفی کنند با همان یای نسبت میگویند. مثلًا به آن که یخ میآورد میگویند «یخی» و به آن که پیاز میفروشد میگویند «پیازی». در زبان عربی با کلمه «صاحب» میگویند. قبلًا گفتیم کلمه «صاحب» در زبان عربی معنای خیلی وسیعی دارد. آن کسی که یک نوع ملابستی با یک شئ دارد- ولو ملابستش در همین حد باشد که یخفروش را میگویند «یخی»- صاحب آن شئ نامیده میشود. و لهذا شیعه در رد استدلال سنیها که گفتند در قرآن ابوبکر به عنوان صاحب پیغمبر یاد شده است و صاحب به معنای رفیق و دوست و صمیمی است، استدلال کردند که خیر، در قرآن کلمه «صاحب» معنای بسیار اعم و وسیعی دارد؛ هر کسی که همراه چیزی باشد [صاحب آن چیز گفته میشود] ولو از قبیل همراهی یونس با ماهی، که همراهی ماهی با یونس فقط این است که امر خدا [به او] شده که یونس را ببلعد.

«وَ لا تَکنْ کصاحِبِ الْحوتِ» مانند یار ماهی مباش«اذْ نادی وَ هُوَ مَکظومٌ» آن وقتی که خدای خود را میخواند، در حالی که از خشم و غضب داشت- به تعبیر ما- میترکید. (در آیه دیگر است که«فَلَوْ لا انَّهُ کانَ مِنَ الْمُسَبِّحینَ.لَلَبِثَ فی بَطْنِهِ الی یوْمِ یبْعَثونَ» [1] اگر نبود که او دائماً از مسبّحان بود [تا قیامت در دل آن ماهی باقی میماند.] با اینکه از مسبحان دائم بوده است [چنان مجازات شده است.]) در عین حال یونس زود درک

[1]. صافّات/ 143 و 144.