قبله و معبود و مطاع خودش قرار نمیدهد.

«لِیبْلُوَکمْ أَیکمْ أَحْسَنُ عَمَلًا» که در روایات به جنبه«اصْوَبُ عَمَلًا» و به جنبه«اخْلَصُ عَمَلًا» تکیه شده است. خود اخلاص عمل فرع بر معرفت است، که اول عرض کردیم. پس درواقع [خلقت مرگ و زندگی] برای این است که شما در عمل حد معرفتتان چقدر باشد، حد اخلاصتان چقدر باشد، کیفیت عملتان چه باشد. ما مکرر این معنا را عرض کردهایم، حتی در بعضی نوشتههایم آوردهام که در مسأله«ضَرْبةُ عَلِی یوْمَ الْخَنْدَقِ أَفْضَلُ مِنْ عِبادَةِ الثَّقَلَینِ» (یک ضربت علی در روز خندق برتر است از عبادت همه جن و انس) بعضی توجهشان فقط به اثر اجتماعی این ضربت است، یعنی این ضربت اسلام را نجات داد. شک ندارد که چنین چیزی بود. ولی آنچه از نظر معنا آن ضربت را در آن حد باارزش میکند آن کمال اخلاصی است که علی علیه السلام در وارد کردن چنین ضربتی دارد.

أ لَّذی خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیوةَ لِیبْلُوَکمْ أَیکمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَ هُوَ الْعَزیزُ الْغَفورُ.

در روایات در مورد«أَحْسَنُ عَمَلًا»حدیثی از امام صادق علیه السلام

در اصول کافی از امام صادق علیه السلام نقل میکند که حضرت همین آیه را(لِیبْلُوَکمْ أَیکمْ أَحْسَنُ عَمَلًا) خواندند و فرموند:«لَیسَ یعْنی اکثَرَکمْ عَمَلًا» اشتباه نکنید«أَحْسَنُ عَمَلًا» غیر از«أکثَرُ عَمَلًا» است«وَ لکنْ اصْوَبُکمْ عَمَلًا»