وقت در مشهد میخواست وارد یکی از کاروانسراهای بزرگ شود تا از همشهریهایش خبر بگیرد، پشت در کاروانسرا ایستاد و کسی را فرستاد که اجازه هست من داخل بشوم یا نه؟

در کاروانسرایی که دری به آن بزرگی دارد و مرتب گاری و اتومبیل میآیند و میروند، دیگر جای اجازه گرفتن نیست. اینها اماکن عمومی است.

این است که قرآن میفرماید: لَیسَ عَلَیکمْ جُناحٌ انْ تَدْخُلوا بُیوتاً غَیرَ مَسْکونَةٍ بر شما باکی نیست که بدون اجازه داخل خانههایی (یعنی جاهایی) که انسانهایی در آنجا هستند و کار و کاسبی و زندگی میکنند ولی محل سکونت شخصی نیست بشوید، فیها مَتاعٌ لَکمْ که در آنجا بهرهای بر شماست، یعنی کاری دارید. البته اگر کاری ندارید، بیخود مزاحم نشوید. باز: وَ اللَّهُ یعْلَمُ ما تُبْدونَ وَ ما تَکتُمونَوجوب ستر عورت

از اینجا وارد به اصطلاح آیات نگاه و آیات پوشش میشود:قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یغُضّوا مِنْابْصارِهِمْ وَ یحْفَظوا فُروجَهُمْ ذلِک ازْکی لَهُمْ انَّ اللَّهَ خَبیرٌ بِما یصْنَعونَ [1] بگو به مؤمنین که چشمها را فروخوابانند و دامنهای خودشان را حفظ کنند، این برای آنها پاکتر و پاکیزهتر است (یعنی این دستورهای عفاف به منظور پاکیزگی داده شده است) و خدا داناست به آنچه که آنها انجام میدهند.

در این آیه مسائل زیادی است که باید بحث بشود. مفسرین راجع به «یغُضّوا مِنْ ابْصارِهِمْ وَ یحْفَظوا فُروجَهُمْ» خیلی بحث کردهاند. بعضی

[1]. نور/ 30.