این را «اهل بدعت» میگویند. در حدیث است اگر اهل بدعت پیدا شدند، با اهل بدعت مبارزه کنید و عالِم باید مبارزه کند و حق ندارد ساکت باشد، و در یک حدیث تعبیر چنین است: وَ باهِتوهُمْ یعنی مبهوتشان کنید، بیچارهشان کنید؛ یعنی با آنها مباحثه کنید و دلیلهایشان را بشکنید. فَبُهِتَ الَّذی کفَرَ [1]سوء استفاده از یک حدیث

بعضی آدمهای کم سواد این «باهِتوهُمْ» را این طور معنی کردند: به آنها تهمت بزنید و دروغ ببندید. بعد میگویند: اهل بدعت دشمن خدا هستند و من دروغ علیه او جعل میکنم. با هر کسی هم که دشمنی شخصی داشته باشد میگوید: این ملعون اهل بدعت است. صغری و کبری تشکیل میدهد، بعد هم شروع میکند به دروغ جعل کردن علیه او. شما ببینید اگر جامعهای به این بیماری مبتلا باشد که دشمنهای شخصی خودش را اهل بدعت بداند و حدیث «باهِتوهُمْ» را هم چنین معنی کند که دروغ جعل کن، با دشمنهای خودش چه میکند! آن وقت است که شما میبینید دروغ اندر دروغ جعل میشود.

یک وقتی یک مرد عالم بزرگی (عالم هم گاهی اشتباه میکند) به من رسید و گفت: شنیدهام فلان کس (یک آدمی که یک مسلمان کامل عیار است) گفته است [2] چقدر خوب شد- العیاذ باللَّه- که محسن حضرت زهرا سقط شد، برای این که اگر او هم میماند دوازده مصیبت برای اسلام

[1]. بقره/ 258.

[1]. اصلًا من نمیتوانم حتی این سخن را به زبان بیاورم. حالا از باب موعظه است، برای این که بدانید چهاجتماع ننگینی ما داریم! البته آن عالم شنیده بود و مرد خوبی است.