میشنود آن را تلاوت میکند:«انّا لِلَّهِ وَ انّا الَیهِ راجِعونَ» [1] یکی است، با این تفاوت که در آنجا «انّا»معنی توحید

از جمله دعاهایی که در بین تکبیرات افتتاحیه- یعنی شش تکبیری که خواندن آنها قبل از تکبیرة الاحرام مستحب است- میخوانیم، این دعاست:

لَبَّیک وَ سَعْدَیک وَ الْخَیرُ فی یدَیک وَ الشَّرُّ لَیسَ الَیک وَ الْمَهْدِی مَنْ هَدَیتَ، عَبْدُک وَ ابْنُ عَبْدَیک ذَلیلٌ بَینَ یدَیک، مِنْک وَ بِک وَ لَک وَ الَیک.

توحید یعنی این: از توست (همه چیز از توست) و به توست و مال توست و به سوی توست.

حال در این آیات سوره نور دوتا از اینها: «لَک» و «الَیک» [آمده است:]وَ لِلَّهِ مُلْک السَّمواتِ وَ الْارْضِ وَ الَی اللَّهِ الْمَصیرُ، و چنین به نظر میرسد که این آیه به منزله تعلیل آیه پیش است؛ یعنی آیه پیش که فرمود «همه موجودات [2] تسبیحگوی خداوند و شناسا و ثناگوی خالق خود هستند» دلیلش این است که همه چیز از آنِ اوست و چون از آنِ

[1]. بقره/ 156.

[2]. این که عرض میکنیم «همه موجودات»، به کمک آیات دیگر است.