تفسیر سوره نور (10)

اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم

الَمْ تَرَ انَّ اللَّهَ یسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ الْارْضِ وَ الطَّیرُ صافّاتٍ کلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبیحَهُ وَ اللَّهُ عَلیمٌ بِما یفْعَلونَ [1].

مخاطب، رسول اکرم است. میفرماید: آیا مشاهده نمیکنی- یعنی مشاهده میکنی و میبینی- که هرکه در آسمانهاست و هر که در زمین است و هم مرغان در حالی که در آسمان بال گشاده و صف کشیدهاند، همه تسبیحگوی او هستند. کلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبیحَهُ وَ اللَّهُ عَلیمٌ بِما یفْعَلونَ و هرکدام از اینها به نماز خود (یا به خواندن و دعای خود) و به تسبیح خود آگاه است و خدا هم به آنچه آنها میکنند آگاه است.

[1]. نور/ 41.