خداست که او را وادار به این کار و آن کار میکند.

«معاملهگری» وقتی که شکل کسب و استمرار پیدا میکند نامش «تجارت» است، مثل عمل آنهایی که کارشان تجارت و معاملهگری است. ولی یک وقت انسان عملی را به تنهایی [و نه به طور مستمر] انجام میدهد، مثل این که شما میخواهید خانهتان را بفروشید؛ این تجارت نیست، «بیع» است. قرآن مخصوصاً از مال دنیا مثال آورده، چون بیش از هر چیز ممکن است سبب غفلت انسان شود: تجارت (داد و ستدهای مستمر) و بیع (یک خرید و فروش اتفاقی) هرگز آنها را از یاد خدا غافل نمیکند و نیز از نماز و از زکات دادن؛ و دائماً خوف خدا و خوف آن روزی که در آن روز دلها در تپش است و چشمها در اضطراب، بر روحشان حکمفرماست. خداوند به همه توفیق عنایت بفرماید.

باسمک العظیم الاعظم الاعزّ الاجلّ الاکرم یا اللَّه ...

اللّهم اقض حوائجنا و اکف مهمّاتنا و اشف مرضانا و عاف أحیانا و ارحم موتانا و ادّ دیوننا و وسّع فی ارزاقنا و اجعل عاقبة امورنا خیراً و وفّقنا لما تحبّ و ترضی.