ببینید این اختلافات داخلی که میان مسلمانها هست چه بر سر مسلمین آورده؟

فلسطینی اردنی را میکشد و اردنی فلسطینی را. من تجربه دارم؛ خدا میداند به آن اندازه که نیروی ما صرف خدمت به اسلام و مبارزه با دشمن اسلام میخواهد بشود، چند برابر این نیرو صرف خراب کردن خودمان میشود. قرآن میگوید: وَ لاتَنازَعوا نزاع نکنید فَتَفْشَلوا نتیجهاش این است که سست میشوید، استحکامتان را از دست میدهید. وَ تَذْهَبَ ریحُکمْ یعنی آن بادِ عزت و غلبه و دولت که برایتان میوزید از بین میرود. نسیم دولت و قدرت و غلبه، بعد از تنازع از بین میرود چون تنازع سستی میآورد و سستی نسیم عزت و دولت و غلبه را از شما میگیرد. این هم یک دستور که تنازع نکنید.

وَ اصْبِروا خویشتندار باشید، امید به آینده داشته باشید، بدانید صبر ظفر میزاید. انَّ اللَّهَ مَعَ الصّابِرینَ خدا با صبر کنندگان است؛ یعنی اگر انسان صبر و خویشتنداری و مقاومت کند خدای تبارک و تعالی او را مدد میدهد.

وَ لاتَکونوا کالَّذینَ خَرَجوا مِنْ دِیارِهِمْ بَطَراً وَ رِئاءَ النّاسِ وَ یصُدّونَ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ وَ اللَّهُ بِما یعْمَلونَ مُحیطٌ. دستور دیگر: با اخلاص باشید، کار را برای هدف بزرگ اسلامی انجام دهید. خودنمایی و چشم و همچشمی و تجملات را کنار بگذارید. مانند آنها نباشید که با «بَطَر» از خانهشان بیرون شدند. «بطر» آن خفّتی [1] است که از نعمت به انسان دست میدهد؛ مثل اینکه سربازی میخواهد به جنگ برود، کوشش میکند که بهترین لباس جنگی را داشته باشد، بهترین چکمهها را به پایش کند، بهترین نشانهها و درجهها را داشته باشد، مدالهای متعدد به

[1]. [به معنی سبکسری]