حال یا مقصود این است که با همین گوشها بهترین چیزها یعنی وحی الهی را برای شما شنیده و گفته، و یا اینکه «گوش خیر است» یعنی گوشی است که خیر است، خوب گوشی است، گوش است و خوب گوشی است برای شما، خوب گوشی است که به نفع شما گوش است، نوعی گوش نیست که به ضرر باشد، نوعی گوش است که به نفع همه شماست. یؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ یؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ این گوش به خدای خودش ایمان دارد و به سود مؤمنین تصدیق میکند. عبارت آیه این است: یؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ یؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ. نفرمود: «یؤْمِنُ بِالْمُؤْمِنین» ایمان به خدا دارد و ایمان به مؤمنین دارد، بلکه فرمود: یؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ یعنی به نفع مؤمنین تصدیق میکند؛ سخنان مؤمنین را به نحوی توجیه میکند که به نفعشان باشد؛ یعنی حمل بر کذب نمیکند؛ حتی آن حرفهایشان را که میداند دروغ است حمل بر این نمیکند که آنها قصد دروغ گفتن داشتهاند، به نحو احسن حمل میکند که اشتباه کردهاند، سوء تفاهمی برایش رخ داده است.

وَ رَحْمَةٌ لِلَّذینَ امَنوا. تعبیر عجیبی است! از یک طرف میفرماید: یؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ و از طرف دیگر میفرماید: وَ رَحْمَةٌ لِلَّذینَ امَنوا. آنجا که میگوید یؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ (به سود مؤمنین تصدیق میکند) یعنی رهبری مؤمنین و صلاح جامعه مؤمنین اینگونه اقتضا میکند. ولی بعد میفرماید: وَ رَحْمَةٌ لِلَّذینَ امَنوا و برای خصوص مؤمنین رحمت است.

آنجا که میفرماید: یؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ جامعه مؤمنین را میگوید که شامل همان منافقین هم هست. آنجا که میفرماید: لِلَّذینَ امَنوا مؤمنین واقعی را ذکر میکند: ولی برای کسانی که مؤمن واقعی هستند وجودش رحمت است یعنی آنها از رحمت وجود او استفاده میکنند.